| Een kleine, steriele cilindrische schacht, doorgaans met een platte, ronde kop aan het ene uiteinde en taps in een punt uitlopend aan het andere uiteinde, die in het craniofaciale bot (waaronder de maxilla en/of de mandibula) wordt geslagen om stabilisatie voor fractuurreparatie en reconstructieprocedures te bewerkstelligen; het hulpmiddel is vervaardigd van een materiaal dat niet chemisch afbreekbaar is en niet wordt geresorbeerd via natuurlijke lichaamsprocessen (bv. titaanlegering). Het hulpmiddel kan worden gebruikt wanneer rigide fixatie met botplaten en -schroeven niet nodig is. |
