| Een op het lichtnet (wisselstroom) aangesloten lichtbak met een doorzichtige versie van de visuskaart (snellenkaart) bedrukt met blokletters (optotypen) en/of andere symbolen (bv. LEA-symbolen voor kinderen die niet kunnen lezen) in geleidelijk afnemende grootte, die wordt gebruikt voor bepaling van de gezichtsscherpte. De letters/symbolen worden geïdentificeerd aan de hand van de afstand waarop ze doorgaans zichtbaar zijn (normaal gesproken 6 meter) en worden gecombineerd in een lichtbak waarin de afzonderlijke letters of symbolen door de opticien/arts worden geselecteerd en door middel van achtergrondverlichting oplichten. Dit hulpmiddel is doorgaans bevestigd aan een wand van de onderzoeksruimte van de opticien/arts. |