| Een op het lichtnet (wisselstroom) aangesloten oogheelkundig hulpmiddel waarmee het binoculaire zien van de patiënt, d.w.z. het vermogen van beide ogen zich op één voorwerp scherp te stellen, kan worden beoordeeld en geoefend. Het wordt gebruikt voor het vaststellen van strabisme (scheelzien), een afwijking van het oog die de patiënt niet kan ondervangen en die aanwezig is in varianten als stereoscopie (diepte zien), amblyopie (verminderd gezichtsvermogen zonder duidelijke oogaandoening, ook wel 'lui oog' genoemd) en diplopie [exotropie (afwijking van het oog naar buiten) of esotropie (één of beide ogen draaien naar binnen)]. Het bestaat doorgaans uit een basis met twee kijkbuizen (in vele assen verstelbaar) die beelden en verlichting bieden. |
