| Een fysiologische controle-eenheid die wordt gebruikt als onderdeel van een diagnostisch systeem voor magnetische-resonantiebeeldvorming (MRI), dat een signaal voortbrengt voor de synchronisatie van beeldvorming of gegevensverzameling met een specifieke, meetbare fysiologische parameter, bv. het begin van de ademhalings- of hartcyclus van een patiënt. Het wordt hoofdzakelijk gebruikt voor het verminderen van artefacten of voor verhoging van de signaal-ruisverhouding in diverse realtime of dynamische MRI-toepassingen. Het wordt ook wel een accessoire voor gesynchroniseerde beeldvorming of 'trigger' genoemd. |
