| Een vergrotingsinstrument waarin optiek de fase van het door het preparaat gebogen licht met een kwart van een golflengte verandert in vergelijking tot het niet-gebogen directe licht dat door of om het preparaat heen passeert. Hierdoor kunnen details worden waargenomen zonder dat de preparaten gefixeerd of op objectglaasjes aangebracht moeten worden. Het gebied in het preparaat waarin de brekingsindex snel verandert, veroorzaakt de meeste diffractie, wat er ofwel donker (positieve contrastmicroscopie) of licht (negatieve contrastmicroscopie) uitziet. Het hulpmiddel wordt in laboratoria en voor onderzoek gebruikt, vaak om cellen en micro-organismen zichtbaar te maken, in het bijzonder bij urinealyse en hematologie, cytologie en microbiologie. |
