Syndromen waarin het overheersende symptoom een of andere tic is. Een tic is een onwillekeurige, snelle, herhaalde, niet-ritmische motorische beweging (doorgaans door welomschreven spiergroepen) of vocale uiting die plotseling begint en geen duidelijk doel dient. Tics worden meestal ervaren als onbedwingbaar, maar kunnen doorgaans voor een variërend tijdsinterval onderdrukt worden, ze verergeren onder stress en verdwijnen tijdens de slaap. Gewone enkelvoudige motorische tics zijn knipperen met de ogen, schokken met de hals, ophalen van de schouders en grimasseren. Gewone enkelvoudige vocale tics zijn keelschrapen, blafhoesten, snuiven en sissen. Gewone complexe tics zijn zichzelf slaan, opspringen en wippen. Gewone complexe vocale tics zijn herhalen van bepaalde woorden en soms het gebruik van sociaal niet aanvaarde (vaak obscene) woorden (coprolalie) en het herhalen van eigen geluiden of woorden (palilalie).