Een toestand van tot stilstand gekomen of onvolledige ontwikkeling van het verstand, die vooral wordt gekenmerkt door een tijdens de ontwikkelingsperiode aan het licht tredende stoornis van vaardigheden, die mede bepalend is voor het algehele intelligentieniveau, d.w.z. cognitieve, verbale, motorische en sociale vermogens. Zwakzinnigheid kan voorkomen met of zonder een andere psychische of lichamelijke aandoening. Het is gebruikelijk de graad van zwakzinnigheid te schatten aan de hand van gestandaardiseerde intelligentietests. Deze kunnen worden aangevuld met schaalindelingen die de sociale aanpassing onder gegeven omstandigheden bepalen. Deze metingen geven een benadering van de graad van zwakzinnigheid. De diagnose zal ook afhankelijk zijn van de algehele beoordeling van het verstandelijk functioneren door een ervaren diagnosticus. Verstandelijke vermogens en sociale aanpassing kunnen in de loop van de tijd veranderen en, hoe gering ze ook zijn, verbeteren als resultaat van training en revalidatie. De diagnose dient gebaseerd te zijn op het huidige niveau van functioneren.